Galeria Katedry Fizjologii Zwierząt i Neurobiologii
Z głębokim smutkiem i żalem zawiadamiamy, że 22 lutego 2018 roku w wieku 65 lat zmarła dr Barbara Ewa Grajpel, emerytowany pracownik Wydziału Biologii i Ochrony Środowiska.
Dr Barbara Ewa Grajpel, z domu Ulaczyk, urodziła się 23 września 1952 roku w Bielsku Podlaskim. W 1971 roku ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Ostródzie. Dr Barbara Grajpel była absolwentką Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi UMK. Studia na Wydziale BiNoZ (obecnie Wydziale Biologii i Ochrony Środowiska) ukończyła w 1976 roku. W latach 1977-78 uczęszczała również do Studium Rewalidacji i Rehabilitacji Uniwersytetu Warszawskiego.
W latach 1978-80 dr Barbara Grajpel pracowała jako kurator dla nieletnich Sądu Rejonowego w Toruniu. Od 1980 roku była zatrudniona na stanowisku asystenta, później adiunkta w Zakładzie Fizjologii Zwierząt, a następnie w Zakładzie Toksykologii. Stopień doktora nauk przyrodniczych uzyskała na podstawie pracy doktorskiej pod tytułem: „Charakterystyka zjawisk bioelektrycznych w ontogenezie mącznika młynarka”, wykonanej w Zakładzie Fizjologii Zwierząt, pod kierunkiem prof. dr hab. Leszka Janiszewskiego. Dr Barbara Grajpel od 1981 roku była członkiem Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego, a od 1991 roku Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Zawsze chętnie podejmowała się działalności społecznej. W latach 1988-95 należała do Komisji Uczelnianej NSZZ „Solidarność” przy Uniwersytecie Mikołaja Kopernika, gdzie zajmowała się między innymi sprawami socjalnymi. W latach stanu wojennego była jedną z wielu bezinteresownych i praktycznie bezimiennych bohaterek podziemia „Solidarności”.
Zainteresowania naukowe dr Barbary Grajpel związane były z elektrofizjologią, fizjologią zwierząt oraz toksykologią. W trakcie wieloletniej pracy opublikowała wiele prac naukowych oraz uczestniczyła w licznych konferencjach naukowych. Była cenionym dydaktykiem, prowadziła nie tylko kursowe, zajęcia dydaktyczne, ale była też opiekunem naukowym i promotorem wielu studentów. Wśród nich jest grono osób pracujących w naszym Zakładzie i zatrudnionych w innych jednostkach badawczych. Cieszyła się ogromnym szacunkiem i sympatią nie tylko pracowników Wydziału, ale przede wszystkim studentów motywując ich do pracy ciepłym i przyjaznym podejściem, a czasami także ostrzejszym trafnym komentarzem.
Basia Grajpel była niezwykle ciepłą i kochającą ludzi osobą. Jej pasją były góry, znajdowała w nich spokój a także motywację do dalszych działań. Od początku lat 70-tych była aktywnym członkiem Klubu Wysokogórskiego w Toruniu. Po zaprzestaniu działalności wspinaczkowej do końca angażowała się w działalność KW Toruń. Kolejną pasją Basi było kajakarstwo. Działala w Uniwersyteckim Klubie Kajakarskim PTTK „Dobra Woda”. Wraz z członkami klubu uczestniczyła w spływach nie tylko w Polsce, ale również w Europie.
Lubiła czytać. Często z pasją dzieliła się z innymi swoimi opiniami na temat przeczytanych książek.
Basia wyróżniała się niespotykanym poczuciem humoru i wyjątkową wrażliwością. W jej osobie straciliśmy nie tylko koleżankę z pracy, ale przyjaciela, który zawsze służył uśmiechem i pomocą. Przeżyliśmy wspólnie wiele pięknych, niekiedy zabawnych chwil, które na zawsze zachowamy w naszych sercach i pamięci.
Odeszła tak niespodziewanie. Wypełnienie pustki, którą po sobie zostawiła wydaje się wręcz niemożliwe.
Koleżanki i koledzy z Zakładów:
Fizjologii Zwierząt, Toksykologii, Biofizyki i Zoologii Kręgowców