Instytut Biologii

Kontaktul. Lwowska 1, 87-100 Toruń
tel.: +48 56 611-25-05
fax: +48 56 611-47-72
e-mail: dwnbiw@umk.pl

Wysoko punktowana publikacja pracowników Wydziału

Abstract graficzny publikacji
egetation of temperate inland salt-marshes reflects local environmental conditions fot. Nadesłane

Solniska śródlądowe uznawane są za siedliska, których ochrona ma znaczenie priorytetowe w skali ogólnoeuropejskiej. Mimo, że od lat są objęte ochroną znalazły się na najnowszej europejskiej czerwonej liście w kategorii siedlisk zagrożonych.  Wciąż brakuje uogólnień dotyczących syntksonomii roślinności terenów zasolonych i wymagań środowiskowych, niezbędnych do skutecznej ochrony tych ekosystemów.

Aby sfalsyfikować naszą hipotezę o zależności roślinności od warunków siedliska, postawiliśmy sobie za cel opisanie jednostek syntaksonomicznych i identyfikację głównych parametrów środowiska przypisanych do występowania tych jednostek. Zebraliśmy bazę rekordów z 968 powierzchni badawczych zlokalizowanych w Europie, w obrębie północnej części klimatu umiarkowanego i zastosowaliśmy metodę Cocktail do analizy danych oraz metody statystyczne i wielowymiarowe do powiązania roślinności i zmiennych środowiskowych. Do współpracy zaprosiliśmy kolegów z Uniwersytetu Wrocławskiego, z Uniwersytetu w Brunszwiku i Uniwersytetu w Ren. Wyniki badań zostały opublikowane w czasopiśmie Scopus Top10:

Sandra Lubińska-Mielińska, Zygmunt Kącki, Dariusz Kamiński, Julien Pétillon, Christiane Evers, Agnieszka Piernik, 2023. Vegetation of temperate inland salt-marshes reflects local environmental conditions, Science of The Total Environment, 856: 159015, https://doi.org/10.1016/j.scitotenv.2022.159015. (WoS IF2021 10.754, Q1 26/279 Environmental Sciences; Scopus Top10, CiteScore2021 14.1, Q1 7/173 Environmental Science)

Na podstawie wyników, wyróżniliśmy dziewięć klas roślinności, w tym dwie typowe dla roślinności siedlisk zasolonych – Therosalicornietea i Festuco-Puccinellietea. W ramach tych dwóch klas wyróżniliśmy dwa związki i łącznie pięć zespołów roślinnych. Wykazaliśmy, że klasy różnią się najbardziej pod względem preferencji gatunkowych co do zasolenia, ale także wilgotności gleby, dostępności światła i zasobności gleby w azot. Ponadto zespoły typowe dla siedlisk słonych różnią się także ze względu na odczyn i zawartość materii organicznej w glebie. Nasze badania wskazują na czynniki, które powinny być wzięte pod uwagę w planowaniu działań ukierunkowanych na ochronę i odbudowę różnorodności biologicznej siedlisk zasolonych w Europie. Badania są częścią rozprawy doktorskiej Pani mgr Sandry Lubińskiej-Mielińskiej.

pozostałe wiadomości